Ja Juf! - Reisverslag uit Beijing, China van Marit Vreeswijk - WaarBenJij.nu Ja Juf! - Reisverslag uit Beijing, China van Marit Vreeswijk - WaarBenJij.nu

Ja Juf!

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg Marit

10 Februari 2007 | China, Beijing

Goodafternoon everybody, how are you today?

Wow! Gister heb ik mn eerste les gegeven!..en het ging goed!! Was best zenuwachtig, want we hebben nu anderhalve week les achter de rug en nu al voor de klas. 20 12-14 jarige chinese ogen die je aanstaren. Maar ze waren ontzettend gemotiveerd en de activiteiten die ik bedacht had vonden ze erg leuk. Ook de lerares die me observeerde vond dat ik het goed deed..hah! Nog meer leuk nieuws. Mirella en ik zullen een collum schrijven voor CJP! Op www.cjp.nl is ons eerste stuk te vinden. Vanuit Nederland had ik dit al geregeld, maar nu staat ons eerste stuk dan ook werkelijk online! Ok even terug naar de zon..ik heb nog helemaal niet onze avonturen in Bangkok beschreven...21 januari zijn we met goud in de mond opgestaan..om 5 uur ging volgens mij de wekker. Aangezien we die nacht vrij laat onder de wol lagen was dit een redelijke opgave. De eigenaar wakker gemaakt (hier had hij om gevraagt) en om stipt 6 am buiten voor een taxi. Dit bleek een tuktuk te zijn haha! Met backpack en al op het bankje gepropt and off we went. De eigenaar Robert gaf me nog zijn visite kaartje voor contacten in China (aangezien hij leraar engels is)...we hebben in gastenverblijf same same met heel veel plezier verbleven. Op het vliegtuig nog enige tijd moeten wachten en even achter internet met een heerlijk bakje koffie. Vliegen is niet 1 van mijn favoriete bezigheden, dus in een redelijk instabiele toestand kwamen we aan op Bangkok. Ontbeten en taxi in naar een hostel die we als tip van de zweden van bali hebben gehad. Deze zat vol en ik ben in mn eentje wat rond gaan lopen op zoek naar het goedkoopste hoste,l en gevonden. Wat gegeten in een ander hostel en ondanks ons slaap te kort besloten naar de weekend markt te gaan (die we van verschillende mensen aangeraden hadden gekregen) Plotseling was al onze energie terug...I wonder why..and we hebben ontzettend leuke dingen gekocht voor weinig geld. Aan het einde van de dag hebben we met fijne achtergrond band gegeten in de food court van de NBK (ontzettend grote mall, vlak bij ons hostel).
De volgende dag hebben we gebombardeerd als sight seeing dag. Met de metro naar een boothalte. Daar kostte een ticket 100 bht, bij het bureautje naast de toeristen bali 18...ja wij laten ons niet foppen natuurlijk. Tijdens de bootreis begon het ontzettend hard te regenen. Toen we uitmoesten stappen was de bui nog niet overgewaait en hebben we in een cafetje wat gedronken. Daarna hebben we net als in Kuala Lumpur de tour uit de Lonely planet gelopen. We zijn in een klooster geweest, waar ik een kus van een monnik kreeg (raar want deze mogen vrouwen bijna niet eens aankijken..ok waarschijnlijk was het geen echte maar ik vond het een bijzonder moment) bij een aantal universiteiten geweest, amuletten markt en diverse bezienswaardigheden. Na een heerlijke lunch in het arts cafe kwamen we erachter dat de Grand Palace al gesloten was...mhh..door een behulpzame voorbijganger in een tuktuk gezet en wat bezienswaardigheden bekeken. Deze tuktuk bestuurder wist van wanten en crosste overal voorbij, langs en soms doorheen. Op een gegeven moment wilde hij dat we bij een kleermaker naar binnen gingen, dit wilden wij niet, maar hij legde uit dat hij hiervoor gas bonnen krijgt. We zijn er even binnen gebleven en naar wat pakken gekeken en weer naar buiten gegaan. Hij wilde dolgraag dat we ergens wat kochten en ons ritje tuktuk eindigde in nog twee juweliers. Maar hierdoor werden we wel gratis overal gebracht waar we heen wilden. Bij de laatste juwelier heb ik een mooie ring gevonden, een zilveren met zwarte safier. Ik wilde al graag een ring kopen en deze was betaalbaar en mooi. Dus wij blij en hij blij. Hij heeft ons afgezet bij een monniken verblijf..dit was een fijne afsluiting van de dag. Er hing hier een bijzondere rustgevende sfeer en het was er ontzettend mooi. Mirel en ik werden er allebei rustug van..een paradijsje in de drukte van de stad..Daarna zijn we met een andere tuktuk naar Khoa san geweest..het backpackers mekka van Bangkok. Een drukke straat met veel winkeltjes, restaurantjes en dreunende cafe's. We hebben heerlijk gegeten in een italiaans restaurantje. Vervolgens heeft Mirel haar haar laten verlengen. Ik heb ook even getwijfeld, maar vond het het geld toch niet waard. Ik heb haar even geholpen met de kleur uitkiezen en nog even gebleven om te kijken of het goed ging. Op een gegeven moment vroeg een vrouw ons (in het Nederlands) ons met het helpen met het uitkiezen van een spijkerbroek voor een vriend (de spijkerbroeken hingen bij de kapper) ze heeft hem omschreven en kwamen bijna alledrie bij dezelfde broek uit. Ze was net naar de kapper geweest. Aangezien ik eigenlijk ook wel een schaar kon gebruiken heb ik haar de weg gevraagt. Ze is met me meegelopen en hebben gezellig gekletst. Momenteel woont ze in Australie en was net in Nederland geweest. Na de kapper heb ik een handgemaakt kleed vor over mn bed gekocht. Erg mooi. Toen ik terug kwam bij de kapper was mirel weg...oeps! Ze vertelden me dat ze 10 min geleden vertrokken was. Ik heb nog even buiten gewacht en besloten naar een internet cafe te gaan omhaar een email te sturen..hierin had ik de tijd en plaats beschreven waar ik zou zijn. Toen ik daar aankwam stond Mirel daar gelukkig. Ze had mijn email niet gehad..maar ja intuitie he haha! Na dit avontuur met de tuktuk naar het hotel. De zweden hadden ons een markt aangeraden waar alles super super goedkoop was. het duurde even, maar uiteindelijk hebben we deze gevonden. Echter we hadden inmiddels al zoveel mooie dingen gekocht dat we hier weinig gevonden hebben. Wel hebben we voor de volgende dag een tour naar Kanchanaburi geboekt. Ook zijn we naar een foto zaak geweest om onze foto's op cd te laten zetten. De eerste winkel vertelde ons dat we beiden een virus hadden en niks voor ons konden doen. Bij de tweede was dit niet het geval. Ik vertelde de dame ook dat mijn foto's gewist waren...en met een recovery programma heeft ze al mijn foto's teruggetoverd...wow! Whoohooo! Die avond hebben we in een restaurant langs de weg gegeten en daarna...als toetje een heerlijke chocolade fondue onze tongen doen laten tintelen....mmmhhh!! heerlijk! De volgende ochtend vroeg op voor de tour. Het busje was wat laat, maar om 8 uur vertrokken we dan toch. De operator bleek iemand vergeten te zijn, dus we hebben meer dan een uur in Bangkok rondgereden! De verloren zoon bleek echter Ryan te zijn...de jongen die in dezelfde tour als mij in de Cameron Highlands zat! We konden het allebei niet geloven..wat een toeval!
De tour was erg interessant. Het bracht ons naar de Death Railway, daarover hebben we zelfs een ritje met de trein gemaakt, een WO II begraafplaats en het WO II museum, interessant, aangrijpend en indrukwekkend. Ik had besloten die avond daar te blijven. Je kan daar in hutjes op het water slapen en had ook behoefte even alleen te zijn. Ik had een ontzettend leuk, knus hutje gevonden met uitzicht op water. De guide heeft me nog aan iemand voorgesteld waar ik altijd terecht zou kunnen als er iets was (heel lief). Mirel ging met de tour mee terug. Het was heelijk even alleen te zijn en ben de stad ingegaan om te kijken waar ik de volgende dag de bus kon pakken en om een beetje rond te scharrelen. Wat fruit gekocht en terug naar mn hutje. Op het drijvende restaurant van het "hotel' at gegeten en even gekletst met een Duit echtpaar. Daarna uitgekeken over het water en rond 11pm erachter gekomen dat het niet echt een rustige nacht zou worden in verband met karaoke boten die voorbij dreven....haha. Wat gelezen en muziek geluisterd en toch rustig weggevaren naar dromenland. De volgende ochtend na het douchen een lichte hartverzakking toen ik langs mn raam plots een vissersbootje zag, maar de schrik veranderde al snel in een glimlach. In Kanchanaburi waren ontzettend veel honden. Daar er in Nederland overlast in van hangjongeren heb je hier serieus hang honden.. in groepen staan ze te chillen op straat..en als je ze aankeek mocht je hopen dat ze niet blaffend naar je toekwamen. Beetje eng af en toe, maar vooral niet laten merken of terug blaffen. De bus reis terug ging erg goed. Alleen het eindstation lag niet bepaald dicht bij het hostel of ander openbaar vervoer, uiteindelijk een tuktuk genomen, wat 40 minuten rijden bleek! Op naar Mirel en samen weer op pad. Eerst de Grand Palace..wat een massale ophoping van prachtige gebouwen. Door de hoeveelheid gebouwen, kleuren en goud ging bijna de schoonheid verloren. Daarna naar de Wat Pho. Een ontzettend grote liggende buddha, erg gaaf!! Nog met een bootje naar de Way Arun geweest (tempel) en besloten met een tuktuk richting hostel te gaan. Het bleek spitsuur en het duurde allemaal nog al lang. We hadden afgesproken dat hij 1 stop mocht maken voor een gasbon. We stopten bij een kleermaker. Rel en ik waren niet van plan iets te kopen, maar eindigden allebei met een casjmiere pak! Deze werden die avond geleverd. We hadden besloten onze laatste backpack avond te vieren en zijn in jurk luxe uit eten geweest. Mirel heeft zelfs twee toetjes genomen haha! Daarna terug in hotel bleek Rels pak niet helemaal goed te zijn. De mijne was ook niet perfect, maar ik besloot het hier bij te laten. Die nacht ons vermaakt in Khao San. Met twee Aussies naar een club en de nacht weggedanst en gedronken. De volgende ochtend redelijk brak op. Mirel ging nog naar de kleermaker terwijl ik mn tas inpakte. Ik vond het vloerkleed in het hostel erg leuk, maar nergens in Bangkok kon ik deze vinden. De eigenaresse heb ik gevraagt of ik deze wellich van haar mocht overkopen...tja waar een wil is is een weg toch haha. Uiteindelijk mocht ik hem voor een euo mee nemen. Ze wilden hem nog schoonmaken, maar daar was geen tijd meer voor...de taxi in...26 januari 2007 11:00 am: op weg naar Deel 2 van onze reis...
Ik moet nu naar de les...Chinese sprookjes volgen snel!

  • 10 Februari 2007 - 19:24

    Yvonne:

    Hey meis!

    Jeetje, dus nu sta je echt voor de klas. Misschien nog een carriere voor je weggelegd als je met je MEM niets kunt vinden straks. Ik sta echt steeds versteld van al je verhalen. Weet je nog dat wanneer we er samen over spraken, dat ik dan altijd zij dat ik het heel leuk voor jou vond en heel stoer, maar dat ik dat niet zou kunnen. Ik geloof dat mijn mening langzaam begint te veranderen. Ik wil ook! Meis, heel veel plezier weer verder. Blijf voorzichtig doen, en geniet er goed van.
    Liefs Yvonne

  • 11 Februari 2007 - 11:08

    Hoi Marit:

    Backpacken met een vloerkleed?! Je ziet echt niet gauw ergens tegenop hé? Succes met je wijze lessen ;-)
    Groetjes, Yvonne

  • 12 Februari 2007 - 12:20

    Pap:

    Ik hoef niet meer met vakantie! Wat ik hier lees is voldoende om van een afstand te genieten! Hoe neem je al die spullen straks mee naar huis?? .. je mag wel sherpa's inhuren om dat allemaal door China mee te sjouwen. Veel succes met lesgeven en dikke kus

  • 15 Februari 2007 - 11:44

    Chris P.:

    Wat een verhalen weer:) China was zo'n leuk en rustig land... ...voordat jullie er kwamen;)

    Mijn nieuwe stagiaire heeft Fred als begeleider!

    Groet,

    Chris

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: China, Beijing

Marit

Indonesie, Maleisie, Thailand, China, Tibet, Nepal

Actief sinds 29 Okt. 2006
Verslag gelezen: 194
Totaal aantal bezoekers 50362

Voorgaande reizen:

16 Juli 2014 - 25 Juli 2014

Hike Hoge Kust Zweden

10 Maart 2012 - 10 April 2012

Chris y Marit Peru 2012

23 September 2010 - 05 November 2010

Thailand, Laos, Cambodja, China

05 December 2006 - 05 Augustus 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: