Mediteren(d) en verder
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marit
16 Oktober 2010 | Cambodja, Khett Siem Reab
Dag 7 tot en met 17
Meditatie Retraite aka cold turky afkick kliniek van het gehaaste Westerse leven aka Eckhart Tolles 'de kracht van het nu' in praktijk.
Na tien dagen zwijgen en afgesloten te zijn geweest van de rest van de wereld flaneer ik momenteel heel zen door het reizigers leven.
De retraite was een bijzondere ervaring. Heel geschikt zo na een jaar masteren, 100 dingen ernaast en aan het hoofd. Door het enigszins progressieve boedistische klooster Suan Mokkh wordt voor geinteresseerden een tiendaagse Engelstalige retraite aangeboden: http://www.suanmokkh.org/ret/retreat01.htm Voor de oktober editie waren ongeveer 60 aanwezigen, waarvan verbazingwekkend 40 mannen. Sommigen waren speciaal voor de retraite naar thailand afgereisd, anderen waren op doorreis. Er was ook een Nederlands meisje, Sanne. Voor elkaar waren we een rots in de branding tijdens het geheel.
De beproeving bestond uit een leven met slechts enkel een aantal basisvoorzieningen (telefoons, boeken en andere dingen die zouden kunnen afleiden moesten worden ingeleverd). Dames en heren woonden gescheiden en ook in de meditatie hallen hadden beide een eigen kant. We waste ons met tijltjes water, sliepen op een blok beton met enkel een dun rieten matje en een blok hout als kussen. De focus lag op het mediteren en al het bovenstaande droeg hier aan bij. Het geheel past ik elk geval goed binnen het hippie plaatje dat sommige van jullie van mij hebben ;-)
Elke dag volgden we hetzelfde schema, dat er alsvolgt uitzag:
4 am: de klok word geluid. Het is nog steeds donker en slaapdronken loop je met lantaarn naar de wc en tandenpoets plaats
4:20am: met lantoorn loop je over het met lampionnen verlichte pad naar meditatie hal 5 voor morning reading
4:30 Morning reading door 1 van de deelnemers (ikzelfs heb dit op dag 3 gedaan. Het houdt in dat je plaatsneemt op de plek waar normaal de monnik ziten met je beste Jomanda stem een stuk voordraagd. Dat van mij ging over lossss laten, hoe toepasselijk ;))
4:45-5:30 meditatie
5:30-7:00 Yoga. Waarbij je zo rond een uur of 6 zo goed als dood neer viel gezien het feit dat de laatste maaltijd 12:30 de vorige dag was geweest.
07:00-08:00 meditatie
08:00-10:00 ontbijt bestaande uit rijstensoep (never again) fruit en soms een kleine traktatie. Voordat we met eten begonnen deden we een gezamenlijke 'food reflexion', dat ging ongeveer alsvolgt: "with wise reflection I eat this food. Not for play, not for intoxication. Not for fattening, not for beautification. Only to maintain this body and to support the spiritual (way of) life, in ease and in peace". Je begrijpt dat die rijstensoep er niet direct smakelijker door werd, maar naar binnen ging ie wel. Iedereen had een taak uitgekozen en die werd na het eten uitgevoerd. Met twee anderen (engelse Melody en zweverige aardige dude, tenminste die vibe kreeg ik: wemochten natuurlijk niet praten) harkte ik het zandpad tussen de bell tower en meditatie hal 5. Zeer hoog zen gehalte gaande. Deed me een beetje denken aan een bakje wat ik ooit als kerstpakket heb gehad: daar zat zand in met een harkje. Anyway het was een prima job. Daarna deed ik meestal een dutje, zodat je lekker lekker zweverig bij de volgene meditatie aankwam.
10:00-10:30 zelfmeditatie
10:30-11:30 woord door een non of monnik. Waarbij het woord Dukha (lijden), een soort van 'de, het, een' was in het geheel. Als je het allemaal letterlijk zou opnemen is het leven eignlijk één grote lijdensweg, zelfs de hoogtepunten zullen uiteindelijk resulteren in draamaa. Maar ter nuancering: ik heb hier echt ontzettend veel geleerd. De lezingen werkten voor mij in elk geval erg motiverend. De meeste nonnen en monniken spraken redelijk goed Engels. Er was er echter één 1 waarbij je in een heel uur letterlijk enkel de woorden Dukha, suffering, nirbana en Dhamma (het goede) uit het verhaal kon onttrekken.
11:30-12:00: walking meditation. Tijdens dit gedeelte moest je toch wel het meest je best doen de Hollandse ncuhterheid opzij te zetten. Iedereen transformeerde hier in zombie achtige wezens die met de ogen dicht in een slaapwandelend tempo en houding de paden van het terrein betreedde. Soms kreeg je de indruk dat je in een psychiatrie belandt was waarbij wij als patienten compleet vervreemd van de wereld ronddwaalden: mannen die ineens overmatig geintreseerd waren in de micro organismen en dames die eindeloos voor zich uit staarden.
Het terrein was overigens prachtig. Er zijn 5 meditatie hallen gebouwd, een aantal WC's, een eet zaal en de dorms. Aan het einde een grote vijver, veel palm- en bananenbomen, uiteenlopende bloemsoorten en als klap op de vuurpijl een natuurlijke hotspring waarbij voor de damen een koude douche gebouwd was"voor het sluiten de porien" vertelde een breed glimlachende non tijdens de introductie. Echt waar! Op de blotenvoeten ronddwalen was heerlijk. Het zand zorgde ervoor dat de voeten binnen de kortste keer fluweel zacht waren geworden waarmee je de verschillende structuren aanvoelde en het gras doorkon voor tapijt (de dingen die je op een gegeven moment opvallen..)
12:00-12:30 meditatie.
12:30-14:30: lunch en rust. Elke keer weer een vegetarisch feestmaal. Daarna deed ik meestal een douche met een kommetje, was in een tijltje en/of dutje.
14:30-15:30:lezing vanaf een cd over de verschillende aspecten van het boedisme en deze vorm van meditatie (anapanasatie oftewel breathing meditation).
15:30-16:00: walking meditation
16:00-17:00: korte lezing en zelf meditatie
17:00-18:00: Chanting met een fantastisch gevatte monnik. Goed op de hoogte van de ontwikkelingen in de wereld buiten het klooster en de levenswerelden van ons jongelingen. Eén van zijn hoogtepunten was toch wel de opmerking dat Dhukam vrouw betekend, bijna hetzelfde als Dhuka. So, anyone want to be a monk?
18:00: overheerlijk warme soya choco en daarna de hotspring als tractatie. Wij meisjes waanden ons als elfjes in sarongs in de door stoom besluierde hotspring. Een ware droomvlucht elke avond weer.
19:30-20:00 zelf meditatie, waarbij zo nu en dan een vuurvliegje voorbij zweefde en er een fanfare aan allerhande insekten zich van een beste kant liet horen.
20:00-20:30: group-walking meditation. Als het droog was liepen we onder de sterrenhemel over het door lampionnen verlichte pad om de grote vijver.
20:30-21:00: zelf meditatie
21:15-21:30: klaar maken voor slaap activiteiten waarbij meerdere malen een nieuwe roomie in de vorm van een immens grote spin, kakkerlak of schorpioen de deur gewezen moest worden met een bakje en geplastificeerd papier.
Sanne en ik wierpen elkaar dikwijls ontnuchterende blikken toeen vanaf dag 7 zo nu en dan een fluistertoon.
Dag 9 en 10 van de retraite bestonden voornamelijk uit zelf meditatie, waarbij we op dag 9 slechts 1 maaltijd voorgeschoteld kregen.
Dag 11 van de dag van vertrek. Spullen gepakt, ervaringen uitgewisseld en contact gegevens. Daarna ontbijt in het nabijgelegen klooster en rondleiding door de Chanting monnik.
Daarna zijn Sophie (Iers meisje), Nicolaas (duiste jongen) en ik op de lokale bus naar Chaiya gestapt. Hij bleef daar en Sophie en ik zouden doorreizen per nachttrein naar Bangkok. We hebben eerste de spullen op Nicolaas zijn kamer gelegd en zijn toen achter internet gekropen alwaar ik de binnenlandse vluchten naar China geboekt. Inmiddels al contact gehad met een aantal van mn studenten en vrienden die er nog steeds wonen en heb heel veel zin het het wederzien!
Na de internetsessie onze treintickets naar Bangkok gekocht. De sleepers bleken uitverkocht en we boekten voor 5 euro stoelen. Daarna hebben we op het marktje allerlei lekkers gekocht en hebben we dit op de kamer van Nicolaas opgepeuzeld. Het werd een knusse avond met leuke tafelgesprekken. Sophie is al meer dan een jaar op reis en heel goede vibes gaande en Nicolaas weet veel over het Boedisme en heeft als doel hier meer diepgang in te vinden in zijn twee maanden durende reis. Daarnaast was het een lieve toffe layed back gast.
Met 1,5 uur vertraging naderde onze trein richting het Noorden. We kwamen tegenover twee vriendelijke Thaise jongens te zitten die ons hielpen onze tassen op de overvolle planken te plaatsen. Met een gebrekkig engels toonde ze grote interesse, maar na een lange bestudering van het foldertje van Suan Mokkh, kwamen ze erachter dat ze toch echt geen idee hadden waar we het over hadden. Het waren twee engelen. De treinreis was goed sferisch. Wierook kwam zo nu en dan door de raampjes naar binnen en overal lagen kinderen en volwassenen met mond open en ogen dicht. Dozen met gaten op de planken (wat zou daar inzitten). De wc was drie keer ademhalen en gaan en de verschillende slaapposities leken soms toch enigszins comfortabel. Lang leve het nekkussentje!
Met Sophie was het een gezellige reis en af en toe dommelden we op elkaar schouders. Bangkok werd ook een leuke nacht, maar daar schrijf ik de volgende keer over.
Momenteel zit ik in Pnom Penn in Cambodja. Een hele drukke stad waar vandaan ik eigenlijk maandag al wilde vetrekken. Omdat het nu zaterdag is, duurt het tot dinsdag voordat mn visum voor Laos geregeld is, balen!!! Maandag ga ik dan denk ik een nachtje naar Kratie en vertrek woensdag vroeg richting Don Det (Laos).
Lieverds, ik heb onderweg zo veel aan jullie allemaal gedacht en ben zo blij met alle lieve, mooie, fijne mensen om me heen :) kan niet wachten om weer thuis te komen, jullie allemaal weer te zien en het prachtige huisje in de Jordaan met Emma te betrekken!
Veel liefs en tot snel! X
Meditatie Retraite aka cold turky afkick kliniek van het gehaaste Westerse leven aka Eckhart Tolles 'de kracht van het nu' in praktijk.
Na tien dagen zwijgen en afgesloten te zijn geweest van de rest van de wereld flaneer ik momenteel heel zen door het reizigers leven.
De retraite was een bijzondere ervaring. Heel geschikt zo na een jaar masteren, 100 dingen ernaast en aan het hoofd. Door het enigszins progressieve boedistische klooster Suan Mokkh wordt voor geinteresseerden een tiendaagse Engelstalige retraite aangeboden: http://www.suanmokkh.org/ret/retreat01.htm Voor de oktober editie waren ongeveer 60 aanwezigen, waarvan verbazingwekkend 40 mannen. Sommigen waren speciaal voor de retraite naar thailand afgereisd, anderen waren op doorreis. Er was ook een Nederlands meisje, Sanne. Voor elkaar waren we een rots in de branding tijdens het geheel.
De beproeving bestond uit een leven met slechts enkel een aantal basisvoorzieningen (telefoons, boeken en andere dingen die zouden kunnen afleiden moesten worden ingeleverd). Dames en heren woonden gescheiden en ook in de meditatie hallen hadden beide een eigen kant. We waste ons met tijltjes water, sliepen op een blok beton met enkel een dun rieten matje en een blok hout als kussen. De focus lag op het mediteren en al het bovenstaande droeg hier aan bij. Het geheel past ik elk geval goed binnen het hippie plaatje dat sommige van jullie van mij hebben ;-)
Elke dag volgden we hetzelfde schema, dat er alsvolgt uitzag:
4 am: de klok word geluid. Het is nog steeds donker en slaapdronken loop je met lantaarn naar de wc en tandenpoets plaats
4:20am: met lantoorn loop je over het met lampionnen verlichte pad naar meditatie hal 5 voor morning reading
4:30 Morning reading door 1 van de deelnemers (ikzelfs heb dit op dag 3 gedaan. Het houdt in dat je plaatsneemt op de plek waar normaal de monnik ziten met je beste Jomanda stem een stuk voordraagd. Dat van mij ging over lossss laten, hoe toepasselijk ;))
4:45-5:30 meditatie
5:30-7:00 Yoga. Waarbij je zo rond een uur of 6 zo goed als dood neer viel gezien het feit dat de laatste maaltijd 12:30 de vorige dag was geweest.
07:00-08:00 meditatie
08:00-10:00 ontbijt bestaande uit rijstensoep (never again) fruit en soms een kleine traktatie. Voordat we met eten begonnen deden we een gezamenlijke 'food reflexion', dat ging ongeveer alsvolgt: "with wise reflection I eat this food. Not for play, not for intoxication. Not for fattening, not for beautification. Only to maintain this body and to support the spiritual (way of) life, in ease and in peace". Je begrijpt dat die rijstensoep er niet direct smakelijker door werd, maar naar binnen ging ie wel. Iedereen had een taak uitgekozen en die werd na het eten uitgevoerd. Met twee anderen (engelse Melody en zweverige aardige dude, tenminste die vibe kreeg ik: wemochten natuurlijk niet praten) harkte ik het zandpad tussen de bell tower en meditatie hal 5. Zeer hoog zen gehalte gaande. Deed me een beetje denken aan een bakje wat ik ooit als kerstpakket heb gehad: daar zat zand in met een harkje. Anyway het was een prima job. Daarna deed ik meestal een dutje, zodat je lekker lekker zweverig bij de volgene meditatie aankwam.
10:00-10:30 zelfmeditatie
10:30-11:30 woord door een non of monnik. Waarbij het woord Dukha (lijden), een soort van 'de, het, een' was in het geheel. Als je het allemaal letterlijk zou opnemen is het leven eignlijk één grote lijdensweg, zelfs de hoogtepunten zullen uiteindelijk resulteren in draamaa. Maar ter nuancering: ik heb hier echt ontzettend veel geleerd. De lezingen werkten voor mij in elk geval erg motiverend. De meeste nonnen en monniken spraken redelijk goed Engels. Er was er echter één 1 waarbij je in een heel uur letterlijk enkel de woorden Dukha, suffering, nirbana en Dhamma (het goede) uit het verhaal kon onttrekken.
11:30-12:00: walking meditation. Tijdens dit gedeelte moest je toch wel het meest je best doen de Hollandse ncuhterheid opzij te zetten. Iedereen transformeerde hier in zombie achtige wezens die met de ogen dicht in een slaapwandelend tempo en houding de paden van het terrein betreedde. Soms kreeg je de indruk dat je in een psychiatrie belandt was waarbij wij als patienten compleet vervreemd van de wereld ronddwaalden: mannen die ineens overmatig geintreseerd waren in de micro organismen en dames die eindeloos voor zich uit staarden.
Het terrein was overigens prachtig. Er zijn 5 meditatie hallen gebouwd, een aantal WC's, een eet zaal en de dorms. Aan het einde een grote vijver, veel palm- en bananenbomen, uiteenlopende bloemsoorten en als klap op de vuurpijl een natuurlijke hotspring waarbij voor de damen een koude douche gebouwd was"voor het sluiten de porien" vertelde een breed glimlachende non tijdens de introductie. Echt waar! Op de blotenvoeten ronddwalen was heerlijk. Het zand zorgde ervoor dat de voeten binnen de kortste keer fluweel zacht waren geworden waarmee je de verschillende structuren aanvoelde en het gras doorkon voor tapijt (de dingen die je op een gegeven moment opvallen..)
12:00-12:30 meditatie.
12:30-14:30: lunch en rust. Elke keer weer een vegetarisch feestmaal. Daarna deed ik meestal een douche met een kommetje, was in een tijltje en/of dutje.
14:30-15:30:lezing vanaf een cd over de verschillende aspecten van het boedisme en deze vorm van meditatie (anapanasatie oftewel breathing meditation).
15:30-16:00: walking meditation
16:00-17:00: korte lezing en zelf meditatie
17:00-18:00: Chanting met een fantastisch gevatte monnik. Goed op de hoogte van de ontwikkelingen in de wereld buiten het klooster en de levenswerelden van ons jongelingen. Eén van zijn hoogtepunten was toch wel de opmerking dat Dhukam vrouw betekend, bijna hetzelfde als Dhuka. So, anyone want to be a monk?
18:00: overheerlijk warme soya choco en daarna de hotspring als tractatie. Wij meisjes waanden ons als elfjes in sarongs in de door stoom besluierde hotspring. Een ware droomvlucht elke avond weer.
19:30-20:00 zelf meditatie, waarbij zo nu en dan een vuurvliegje voorbij zweefde en er een fanfare aan allerhande insekten zich van een beste kant liet horen.
20:00-20:30: group-walking meditation. Als het droog was liepen we onder de sterrenhemel over het door lampionnen verlichte pad om de grote vijver.
20:30-21:00: zelf meditatie
21:15-21:30: klaar maken voor slaap activiteiten waarbij meerdere malen een nieuwe roomie in de vorm van een immens grote spin, kakkerlak of schorpioen de deur gewezen moest worden met een bakje en geplastificeerd papier.
Sanne en ik wierpen elkaar dikwijls ontnuchterende blikken toeen vanaf dag 7 zo nu en dan een fluistertoon.
Dag 9 en 10 van de retraite bestonden voornamelijk uit zelf meditatie, waarbij we op dag 9 slechts 1 maaltijd voorgeschoteld kregen.
Dag 11 van de dag van vertrek. Spullen gepakt, ervaringen uitgewisseld en contact gegevens. Daarna ontbijt in het nabijgelegen klooster en rondleiding door de Chanting monnik.
Daarna zijn Sophie (Iers meisje), Nicolaas (duiste jongen) en ik op de lokale bus naar Chaiya gestapt. Hij bleef daar en Sophie en ik zouden doorreizen per nachttrein naar Bangkok. We hebben eerste de spullen op Nicolaas zijn kamer gelegd en zijn toen achter internet gekropen alwaar ik de binnenlandse vluchten naar China geboekt. Inmiddels al contact gehad met een aantal van mn studenten en vrienden die er nog steeds wonen en heb heel veel zin het het wederzien!
Na de internetsessie onze treintickets naar Bangkok gekocht. De sleepers bleken uitverkocht en we boekten voor 5 euro stoelen. Daarna hebben we op het marktje allerlei lekkers gekocht en hebben we dit op de kamer van Nicolaas opgepeuzeld. Het werd een knusse avond met leuke tafelgesprekken. Sophie is al meer dan een jaar op reis en heel goede vibes gaande en Nicolaas weet veel over het Boedisme en heeft als doel hier meer diepgang in te vinden in zijn twee maanden durende reis. Daarnaast was het een lieve toffe layed back gast.
Met 1,5 uur vertraging naderde onze trein richting het Noorden. We kwamen tegenover twee vriendelijke Thaise jongens te zitten die ons hielpen onze tassen op de overvolle planken te plaatsen. Met een gebrekkig engels toonde ze grote interesse, maar na een lange bestudering van het foldertje van Suan Mokkh, kwamen ze erachter dat ze toch echt geen idee hadden waar we het over hadden. Het waren twee engelen. De treinreis was goed sferisch. Wierook kwam zo nu en dan door de raampjes naar binnen en overal lagen kinderen en volwassenen met mond open en ogen dicht. Dozen met gaten op de planken (wat zou daar inzitten). De wc was drie keer ademhalen en gaan en de verschillende slaapposities leken soms toch enigszins comfortabel. Lang leve het nekkussentje!
Met Sophie was het een gezellige reis en af en toe dommelden we op elkaar schouders. Bangkok werd ook een leuke nacht, maar daar schrijf ik de volgende keer over.
Momenteel zit ik in Pnom Penn in Cambodja. Een hele drukke stad waar vandaan ik eigenlijk maandag al wilde vetrekken. Omdat het nu zaterdag is, duurt het tot dinsdag voordat mn visum voor Laos geregeld is, balen!!! Maandag ga ik dan denk ik een nachtje naar Kratie en vertrek woensdag vroeg richting Don Det (Laos).
Lieverds, ik heb onderweg zo veel aan jullie allemaal gedacht en ben zo blij met alle lieve, mooie, fijne mensen om me heen :) kan niet wachten om weer thuis te komen, jullie allemaal weer te zien en het prachtige huisje in de Jordaan met Emma te betrekken!
Veel liefs en tot snel! X
-
16 Oktober 2010 - 15:09
Joki:
Respect voor je meditatie-sessies die je bent ondergaan! Zou ik niet kunnen volhouden. Geniet van al het moois daar en de leuke mensen die je tegenkomt. Hier in A'dam is het allemaal 'n stuk saaier kan ik je vertellen!
X -
16 Oktober 2010 - 19:12
Marijke Messak:
wouw, wat een belevenis. Heel relaxt allemaal en vooral zen :)
Enjoy!
Liefs X -
17 Oktober 2010 - 04:44
Viris:
Ik doe die meditatie je niet na Marit, petje af! Blijf verder genieten. dikke kus -
17 Oktober 2010 - 15:33
Pap:
Wat een belevenis zeg... de volgende keer ga ik met je mee!Ik bewonder je inlevigsvermogen maar ook je nuchterheid. Ik kijk er ook weer naar uit je te zien op Schiphol! -
17 Oktober 2010 - 19:04
Florence:
Heeey Meis..
super om weer een verhaal van je te lezen..!! Klinkt allemaal heel zen maar toch ook tegelijkertijd heeel zwaar..! wel een super ervaring die je nooit meer zal vergetn :)
Nou meis...nog heeel veel plz..nog veel leuke dingen voor je..dus dat komt vast goed..!! Pas goed op jezelf..en GENIET..!! xxxx -
18 Oktober 2010 - 08:04
Lotte:
woow wow wooooow, ik vind dit zo knap van jou!! Die retraite! en telkens die dutjes op blok beton + hout!Man wat knap! en gaaf. En jouw schrijfstijl is heeerlijk!!!!
Dikke zoen heel veel plezier nog en geniet ze!Denk aan je! -
18 Oktober 2010 - 21:12
Willem Star:
Hallo Marit,
Boeiend om je verslag te lezen. Het slapen leek mij zeer oncomfortabel. Droeg dat bij aan de onthaasting? Je "beste Jomandastem" vond ik een fraaie vondst. En verder viel het mij op dat er nogal wat spellingfouten in je verslag voorkwamen, bij voorbeeld "tijltje" in plaats van "teiltje". Zulke fouten kunnen je bij een sollicitatie nog wel eens opbreken. maar misschien kwam het door de haast waarmee je het verhaal hebt geschreven, zonder spellingscontrole.
Hartelijke groet, Willem Star. -
20 Oktober 2010 - 15:09
Susanne Van Lieshout:
Maritttt!!
Och je bent weer es het avontuur aangegaan. Ik moet opeens aan de film/het boek Eat Pray Love denken. Jaloezie neemt de overhand bij me. Enjoy love. x Suus -
21 Oktober 2010 - 08:15
Marit:
Allemaal, wat leuk jullie reacties! Ik chill nu heerlijk op Don Det, een idyllisch eilandje in Laos. Had nogal wat voeten in de aarde hier te komen en morgen ook weer er vandaan te komen, maar daardoor is het chillen een des te groter genoegen.
Oom Wim: u heeft helemaal gelijk. Dat was ook precies de reden dat mijn scriptie cijfer bleef hangen op een 8,5. Ik heb besloten een schrijfcursus te volgen. Overigens gaat een spellingscontrole en mijn vader daar voor het versturen even goed doorheen en schrijf ik de teksten zonder tijdsdruks (hier kost dat 400 kip per minuut):)
Tot snel allemaal! 5 november = thuiskomstdag -
21 Oktober 2010 - 11:11
Susanne V/d Zon:
hey meis
Zo ontzettend mooi om te lezen wat je allemaal daar doet... Weet niet of ik dat zou kunnen trekken die meditatie, weinig tot niet praten is niets voor deze babbelkous, maar het zou voor de lijn fantastisch zijn...:-)Maar veel respect voor jou!
Geniet van je laatste weken, en ik zie je iig de 26e!
Dikke kus Suus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
